İŞ KAZASI OLGULARININ ADLİ TIP AÇISINDAN
DEĞERLENDİRİLMESİ
Birgen N, Yavuz MS, Okyay M.
Adli Tıp Dergisi, 2001; 15 (2). 14-8.
ÖZET
Uluslararası Çalışma Örgütünün (I.L.O.) tanımına göre iş kazası,beklenmeyen ya da
planlanmayan bir olay sonrası ortaya çıkan iş göremezlik halidir. Türkiye 'deki tanımlama 506 sayılı
Sosyal Sigortalar Kanunu ile yapılmıştır. Buna göre, sigortalının işyerinde bulunduğu
sırada, iş veren tarafından görev ile başka bir yere gönderilmesi yüzünden asıl işini yapmaksızın
geçen zamanlarda, emzikli kadın sigortalının çocuğuna süt vermek için ayrılan zamanlarda, sigortalının
işverence sağlanan bir taşıtla işin yapıldığı yere toplu olarak götürülüp getirilmeleri
sırasında meydana gelen ve sigortalıyı hemen veya sonradan bedence veya ruhça arızaya uğratan
olay olarak tanımlanmıştır.
İş kazalarına bağlı yaralanmalarda açılan ceza ve hukuk davalarında en son rapor
Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulunca düzenlenmektedir. Bu çalışmada, iş kazalarının ülkemizde
daha çok hangi iş kollarında ortaya çıktığı, olguların cinsiyet dağılımı,
lezyonların türü, T.C.K. 456. Maddesine göre dağılımları araştırılmak istenmiştir.
1996-1998 yılları arasında Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kuruluna Cumhuriyet Başsavcılıkları
ve Asliye Ceza Mahkemelerince gönderilen 253 adet iş kazası olgusu incelenmiştir. 241 'i (% 95.3) erkek,
12'si (%4.7) kadın olan bu olgularda en sık yaralanma bir uzvunu makineye kaptırma sonucu oluştuğu,
lezyonların en çok el ve parmaklarında ortaya çıktığı, %68'inde hayati tehlike bulunmadığı
görülmüştür. En sık rastlanan lezyon tipi amputasyon olup el parmaklan amputasyonu ilk sırayı almaktadır.
Çalışmamız, diğer çalışmalarla karşılaştırılmış, benzer
bulgular elde edilmiş ve iş kazaları ile ilgili olarak verilen geçici raporlardaki eksiklikler tartışılmış,
benzer bulgular literatür eşliğinde yorumlanmıştır.
Anahtar Kelimeler: İş kazası, adli tıp.
 |
 |
SİTE EDEN:
1. Yavuz MF, Baştürk P, Yavuz MS, Yorulmaz C. “Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Acil
Servisi'ne başvuran adli olguların değerlendirilmesi”, Adli Bilimler Dergisi, 2002; 1 (2). 21-6.
2.
Bilge Y. Adli Bilimlere Ait Kaynaklar Özet Kitabı, Palme Yayıncılık, Ankara, 2003, s: 259, 533.
3. Bilgin NG, Canbaz H, Mert E.
“Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine başvuran adli olguların özellikleri”, Adli Bilimler
Dergisi, 2004;3(4):37-44.
4. Karagöz YM, Sargın OÖ, Atılgan M, “2000-2005 yılları
arasında Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı' na sürekli iş görmezlik durumlarının
belirlenmesi için başvuran 187 olgunun değerlendirilmesi”, 12. Ulusal Adli Tıp Günleri, 28 Eylül - 2
Ekim 2005, Antalya. Kongre Kitabı. s:332-5.
5. Türkmen N, Şenel B, Şam B, Üzün İ. “İstanbul'da
iş kazalarına bağlı ölümler”, Adli Tıp Dergisi. 2005; 19(3): 29-36.
6. Cantürk G, Eşiyok B, Yaşar H, Doğan B, Hancı H.
“İş kazası nedeniyle 1993-2003 yılları arasında Ankara Üniversitesi Tıp
Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı'na başvuran olguların değerlendirilmesi”, Erciyes
Tip Dergisi.2006, 28(1): 1-6.
7. Yavuz MS, Aşırdizer M, Uluçay T, Zeyfeoğlu Y, Erbüyün
K, Güllüçayır S. “İş kazası sonucu acil servise müracaat eden olgular”, 6. Anadolu Adli Bilimler Kongresi, Celal Bayar Üniversitesi, 6-9
Eylül 2007-Manisa, Sözel ve Poster Bildiriler Kitabı, 2007:102-107.
|
|
 |
 |
|